Ona, dün yine tesadüf ettim. Ben zannediyordum ki her vakitteki
gibi, melûl nazarlarla beni takip ettikten sonra yalnız uzaklardan bir peyâm-ı
hicrân göndermekle iktifa edecek.. Ben öyle zannediyordum. Fakat firarî bir
lahza ile bir dakika karşısında kaldığım zaman melûl ve tebessümkâr gözlerime
baktı ve gözlerimin içinden bir cevap bekliyormuş gibi güldü. İtiraf ederim ki
ben bu müstağrik bakış karşısında biraz itidâlimi kaybettim ve ona bir çok
şeyler söylemek istediğim halde muvaffak olamadım..
Bunu beğendim öğretmenim! Efet efett bunu beğendim! =)
YanıtlaSilBeğendiğine sevindim =)
YanıtlaSil